[ad_1]
به گزارش راسخ
به گزارش بهداشت نیوز این روزها با موجی از ادعاها در رسانههای اجتماعی روبه رو هستیم که روغنهای دانهای را عامل مهم بیماریهایی از آکنه و چاقی گرفته تا سرطان و ناباروری معارفه میکنند. اما آیا این روغنها ذاتاً سمی می باشند یا حقیقت چیز فرد دیگر است؟
برخلاف باور عمومی، روغنهای دانهای در صورت مصرف متعادل، میتوانند بخشی از یک رژیم غذایی سالم باشند. نگرانی مهم کارشناسان، محتوای بالای امگا ۶ و فرآوری سنگین این روغنها است، اما شواهد علمی قوی برای حذف کامل آنها از سبد غذایی وجود ندارد. در این گزارش، به بازدید خطرات روغنهای زیاد فرآوریشده میپردازیم.
«هشت روغن منفور» کدامند؟
هنگامی سخن بگویید از روغنهای دانهای او گفت و گوبرانگیز میشود، طبق معمولً به لیستی اشاره میشود که به «هشت روغن منفور» معروف شده است. این لیست شامل روغن کانولا (کلزا)، ذرت، پنبهدانه، هسته انگور، سویا، آفتابگردان، گلرنگ و سبوس برنج است. اما آیا مشکل خود این دانهها می باشند یا فرآیندی که طی میکنند؟
چرا فرآوری زیاد، روغنها را زیان اور میکند؟
خولیا زامپانو، متخصص تغذیه، توضیح میدهد که مشکل مهم در فرآیند تشکیل این روغنها نهفته است. او میگوید: «روغنهای دانهای با فرآیندهای شیمیایی پیچیدهای همانند سفید کردن، تصفیه، بوزدایی و حرارت دادن تشکیل خواهد شد تا برای مصرف آماده شوند.» این فرآوری روغن، تقریبا همه مواد مغذی مورد قیمت همانند ویتامین E و فنولها را از بین میبرد.
در برخی موارد، برای استخراج حداکثری روغن از دانه، از حلالهای شیمیایی همانند هگزان منفعت گیری میشود. این فرآیندهای سنگین نه تنها قیمت غذایی روغن را از بین میبرند، بلکه میتوانند ترکیبات مضری را نیز به محصول نهایی اضافه کنند. در نهایت، روغنی به دست میآید که منفعت چندانی برای سلامتی ندارد.
نتیجهگیری: اعتدال، کلید سلامتی است
ادعای «سمی» بودن روغنهای دانهای یک بزرگنمایی است. مشکل مهم، مصرف بیشتر از حد و انتخاب انواع زیاد فرآوریشده است. به جای حذف کامل این روغنها، بهتر است روی یک رژیم غذایی سالم و متنوع تمرکز کنید. مصرف این روغنها را با چربیهای سالم دیگر همانند روغن زیتون و آووکادو متعادل کرده و در صورت امکان، گزینههای کمتر فرآوریشده را انتخاب کنید.
دسته بندی مطالب
کسب وکار
[ad_2]