به گزارش راسخ
کد خبر: ۲۸۱۳۹۶
تاریخ انتشار کردن: پنجشنبه ۲۱ فروردین ۱۴۰۴ – ۱۳:۰۵
به گزارش بهداشت نیوز، تغییرات هورمونی که در دوران یائسگی اتفاق میافتد، نشانه آخر سالهای باروری زنان محسوب میشود و در افزایش خطر ابتلا به بیماریهای قلبی عروقی، شایعترین علت مرگ در بین زنان سراسر جهان، دخیل است. افت سطح استروژن، تغییرات در کلسترول، سختی خون، التهاب و توزیع چربی میتوانند تبدیل تجمع پلاک در رگهای خونی شوند که عامل مهم بیماری قلبی است.
زمانها است که هورموندرمانی برای تسکین علائم آزاردهنده یائسگی تجویز میشود، اما نتایج تحقیقات انتشار شده در سالهای ۲۰۰۲ و ۲۰۰۴ نگرانیهایی را در رابطه ایمنی آن، بهاختصاصی در رابطه سلامت قلب و عروق تشکیل کرد. این یافتهها تبدیل سالها سردرگمی و او گفت و گو در این نوشته شد. اگرچه پیش از این هورموندرمانی نیز برای پیشگیری از بیماریهای مزمن همانند بیماریهای قلبی عروقی تجویز میشد، اما امروزه دیگر دستورالعملهای پزشکی آن را برای این منظور بر پایه نتایج همین تحقیقات قبلی پیشنهاد نمیکنند.
متیو نودی، استادیار پزشکی و علوم بهداشت عمومی در کالج پزشکی ایالت پن آمریکا، متخصص قلبی که در حال تحقیق روی پیشگیری از بیماری قلبی در زنان یائسه است، چگونگی تاثییر تغییرات هورمونی بر سلامت قلب و نحوه بهبود درمانها برای افت خطر بیماری قلبی عروقی را بازدید میکند. همانطور که تحقیقات برای پرداختن به نوشته یائسگی و سلامت قلب ادامه دارد، بهطور فزایندهای روشن میشود که هورموندرمانی که برای درمان علائم یائسگی در زنان جوانتر و سالم منفعت گیری میشود، نه تنها برای قلب بیخطر است، بلکه امکان پذیر برخی از مزایای قلبی عروقی را نیز اراعه دهد.
ربط استروژن و قلب و عروق
یائسگی که بهگفتن ۱۲ ماه متوالی بدون دوره قاعدگی تعریف میشود، نشاندهنده آخر سالهای باروری زنان است و زیاد تر بین ۴۵ تا ۵۵ سالگی رخ میدهد. مرحله تحول تبدیل یائسگی که بهگفتن پیش یائسگی شناخته میشود، میتواند چندین سال طول بکشد و با سطوح نوسان هورمونها، ازجمله استروژن و پروژسترون اشکار میشود. این تغییرات هورمونی زیاد تر علتعلائمی همانند گرگرفتگی، تعریق شبانه و اختلال در خواب میشود.
چیزی که کمتر شناخته شده این است که یائسگی و افتاستروژن علتایجاد تغییراتی در قلب و عروق خونی میشود. استروژن اثرات محافظتی روی سیستم قلبی عروقی دارد و افت آن میتواند تبدیل افزایش سفتی رگهای خونی و در نتیجه سختی خون بالا، سطح کلسترول بالاتر، التهاب زیاد تر و تحول در رسوب چربی شود که تبدیل خطر زیاد تر بیماری قلبی میشود.
یکی از دلایل این است که استروژن به انعطافپذیری رگهای خونی پشتیبانی و از تشکیل اکسیدنیتریک حمایتمیکند، مولکولی که به عروق اجازه میدهد تا منبسط شوند و جریان خون سالم را نگه داری کنند. استروژن این چنین بر نحوه پردازش کلسترول توسط بدن تاثییر میگذارد و به تشکیل تغییراتی در کلسترول برای افت تجمع پلاک در دیواره سرخرگها پشتیبانی میکند. هنگامی که سطح استروژن در دوران یائسگی افت مییابد، این عوامل محافظتی افت مییابد و شریانها را مستعد سفتی، تجمع پلاک و التهاب میکند. این فرآیندهای بیولوژیکی خطر ابتلا به بیماریهای قلبی عروقی طویلزمان را افزایش میدهد.
تاریخچه ناپایدار هورموندرمانی
هورموندرمانی با منفعت گیری از استروژن بهتنهایی یا ترکیبی از استروژن و پروژستین، مشتق مصنوعی پروژسترون، سطح استروژن را بازیابی و بهطور موثر علائم یائسگی را درمان میکند، با این حال، خطراتی دارد که به عواملی همانند سن زن، زمان اغاز یائسگی و سلامت کلی بستگی دارد.
دیدگاه جامعه پزشکی در رابطه هورموندرمانی در طول سالها بهطور چشمگیری تحول کرده است. در دهه ۱۹۷۰، هورموندرمانی بهطور گستردهای بهگفتن «چشمه جوانی» ترویج شد و زیاد تر برای پیشگیری از بیماریهای مزمن مرتبط با افزایش سن همانند دعوا قلبی و سکته تجویز میشد، سپس، در اغاز دهه ۲۰۰۰، «ابتکار سلامت زنان»، یکی از بزرگترین آزمایشهای بالینی که هورموندرمانی خوراکی را در زنان آزمایش میکرد، افزایش خطر سکته مغزی و سرطان سینه را در افرادی که از هورموندرمانی منفعت گیری میکردند، نشان داد. پزشکان بهطور ناگهانی تجویز آن را متوقف کردند و دستورالعملهای پزشکی پیشنهادهای آنها را تحول دادند و انها گفتند که این درمان خطرات بیشتری نسبت به مزایا آن دارد.
ملزوم بهذکر است که «ابتکار سلامت زنان»، مجموعهای از تحقیقات بالینی می بود که توسط موسسه ملی سلامت آمریکا در سال ۱۹۹۱ برای رسیدگی به مسائل بهداشتی مهمی که علتعوارض و مرگومیر در زنان یائسه خواهد شد، اغاز شد.
هورمون درمانی در اغاز دهه ۲۰۰۰ مورد انتقاد قرار گرفت، با این حال، تجزیهوتحلیلهای زیاد تر دادههای «ابتکار سلامت زنان» به همراه نتایج تحقیقات زیاد تر، محققان را به نظریهای بهنام «فرضیه زمانبندی» راهنمایی کرد که مشخص می کند خطرات و مزایای هورموندرمانی به زمان اغاز درمان بستگی دارد. مطابق «فرضیه زمانبندی»، هورموندرمانی امکان پذیر خطر ابتلا به بیماری قلبی در زنان یائسهای که این روش درمانی را قبل از سن ۶۰ سالگی و در عرض ۱۰ سال بعد از اغاز یائسگی اغاز میکنند و از جهاتی دیگر از سلامت خوبی برخوردار می باشند، افت دهد. زنانی که زیاد دیرتر هورمون درمانی را اغاز میکنند؛ سپس از ۶۰ سالگی یا بیشتر از ۱۰ سال بعد از اغاز یائسگی، امکان پذیر در عوض با افزایش خطرات قلبی عروقی روبه رو شوند.
رویکرد شخصی برای درمان یائسگی
نتایج تحقیقات دکتر نودی که در سایت مدیکال انتشار شده است، این ایده را تایید میکند؛ در تحقیقی در سال ۲۰۱۹، وی و همکارانش دادههای ۳۱ کارآزمایی بالینی زنانی را که هورموندرمانی را در سنین گوناگون اغاز کردهاند، تجزیهوتحلیل کردند و فهمید شدند که زنان زیر ۶۰ سال که از هورموندرمانی منفعت گیری میکنند، عمر طویلتری دارند و گمان مرگ ناشی از بیماری قلبی کمتر است، با این حال، تحقیق آنان افزایش خطر لخته شدن خون و سکته مغزی با هورموندرمانی را نشان داد. این خطر در زنان یائسه زیر ۶۰ سال وجود داشت و با افزایش سن زنان بهطور مداوم افزایش مییافت.
علاوه بر این، نتایج تحقیقات نشان داده است که راه حلهای گوناگون هورموندرمانی امکان پذیر بر سلامت قلب و عروق تاثییر بگذارد. برای مثال، منفعت گیری از چسبهای استروژنی که روی پوست قرار میگیرند امکان پذیر در قیاس با هورموندرمانی که بهگفتن قرص مصرف میشود، خطر لخته شدن خون کمتری داشته باشد.
این کار بهعلت اتفاقای بهنام «متابولیسم اولین عبور» است. هورموندرمانی که از طریق دهان مصرف میشود قبل از ورود به جریان خون توسط کبد پردازش میشود. کبد فاکتورهای انعقادی تشکیل میکند که خطر لخته شدن خون را افزایش میدهد. در روبه رو، چسبهای استروژن دارو را داخل جریان خون میکنند و کبد را دور میزنند و این خطر را افزایش نمیدهند.
دکتر نودی میگوید: بهطور کلی، ما فهمید شدیم زنانی که هورموندرمانی خوراکی مصرف میکنند، سطح کلسترول پایینتری دارند و این تاثییر طی سالها ادامه داشت. برای زنان جوان سالمی که در عرض ۱۰ سال از اغاز یائسگی می باشند، هورموندرمانی از نظر قلبی عروقی بیخطر و حتی امکان پذیر سودمند باشد، با این حال، هورموندرمانی تا این مدت برای زنان مبتلا به بیماری قلبی، سابقه داشتن لخته خون، سکته قبلی، بیماری کیسه صفرا یا انواع خاصی از سرطان پیشنهاد نمیشود.
متخصصان پزشکی اکنون دریافتهاند که پیشنهادهای کلی برای یا علیه هورموندرمانی مناسب نیست. در عوض، تصمیمات درمانی باید فردی باشد و عواملی همانند سن، زمان اغاز یائسگی و سلامت کلی در نظر گرفته شود.
اگر به هورموندرمانی فکر میکنید، او مباحثه کردن در رابطه خطرات و مزایای آن با اراعهدهنده مراقبتهای بهداشتی حیاتی است.
در اینجا سوالاتی وجود دارد که باید از اراعهدهنده مراقبتهای بهداشتی خود سوال کنید:
• آیا من کاندیدای خوبی برای هورموندرمانی بر پایه سابقه سلامتی هستم؟
• خطرات و مزایا اغاز هورموندرمانی در سن من چیست؟
• چه نوع هورموندرمانی، همانند قرص، چسب یا ژل، برای من بیخطرترین و موثرترین روش است؟
• چه زمان باید تحت هورموندرمانی باشم؟
منبع: ایسنا
دسته بندی مطالب
کسب وکار