به گزارش راسخ
به گزارش خبرنگار اقتصادی خبرگزاری تسنیم، روز قبل «کرامت ویس‌کرمی» مدیرعامل شرکت ملی پخش فرآورده‌های نفتی، از برنامه ورود LPG به سبد سوخت خودروها خبر داد و او گفت: “بر پایه قانون برنامه هفتم، متنوع‌سازی سبد سوخت در دستور کار قرار گرفته است.”
او گفت: “از ابتدای سال تا بحال روزانه ۷ هزار و ۳۰۰ تن ال‌پی‌جی در سرزمین تشکیل و ۲ هزار و ۹۰۰ تن ال‌پی‌جی توزیع شده است. این مقدار توزیع داخلی LPG نسبت به دو سال قبل ۵۰ درصد افت یافته است.”
ویس‌کرمی با گفتن این که “هم‌اکنون ظرفیت زیاد خوبی در او گفت و گو مازاد بر نیاز داخلی در او گفت و گو گاز مایع داریم که امیدواریم بتوانیم در او گفت و گو متنوع‌سازی سبد سوخت ماشین از آن منفعت گیری کنیم”، تصریح کرد: “در نظر داریم احداث جایگاه‌های ال‌پی‌جی را در نزدیکی پالایشگاه‌هایی که مازاد ال‌پی‌جی بر مصرف داخلی دارند، اجرایی کنیم تا بتوانیم ال‌پی‌جی را به سبد سوخت خودروها اضافه کنیم.”
به حرف های وی، “استاندارد جایگاه‌های ال‌پی‌جی تدوین شده است و تا آخر سال مکان‌یابی مناسب برای احداث جایگاه‌های ال‌پی‌جی انجام می‌شود.”
سخن بگویید مدیرعامل شرکت ملی پخش فرآورده‌های نفتی ایران در راستای بند ب ماده ۴۶ قانون برنامه هفتم گسترش است که در این بند آمده: “به منظور از بین بردن ناترازی بنزین، تشکیل تنوع در سبد سوختی سرزمین و اجرای تکالیف پدافند غیرعامل و قانون هوای پاک مصوب ۱۳۹۶/۴/۲۵، سازمان مکلف است با همکاری وزارتخانه‌های نفت، سرزمین و صنعت، معدن و تجارت، سازمان حفاظت محیط زیست و سازمان ملی استاندارد ایران، برنامه جامع فراهم و تخصیص حامل‌های انرژی شبکه حمل و نقل سرزمین را شامل بنزین، نفت گاز، گاز مایع، برق و گاز طبیعی فشرده حداکثر ظرف شش ماه از ملزوم‌الاجرا شدن این قانون، تهیه نموده و به تصویب هیأت وزیران رساند.”
اگرچه خبری از تصویب برنامه جامع فراهم و تخصیص حامل‌های انرژی شبکه حمل‌ونقل سرزمین توسط هیئت وزیران نیست، اما مسئله دلنشین اینجاست که یک بار در شورای عالی انرژی، سند ۲۰ ساله قسمت حمل‌ونقل سرزمین مصوب و ابلاغ شده و به‌نظر می‌رسد این ماده برنامه هفتم گسترش، با نادیده انگاشتن مصوبه شورای عالی انرژی، تدوین شده است.
در متن “سند فراهم انرژی قسمت حمل و نقل سرزمین تا افق ۱۴۲۰ با پافشاری بر کارآیی و بهینه‌سازی مصرف سوخت” که در مهرماه سال ۹۹ به تصویب شورای عالی انرژی سرزمین رسیده، آمده است: “اراعه LPG فقطً برای مصارف عمدتاً پخت و پز خانوارهایی که به شبکه گاز طبیعی دسترسی ندارند انجام می‌شود؛ لذا این سوخت در سبد آتی سوخت خودروها در سرزمین سهمی ندارد.”
با این حال به نظر می‌رسد شرکت ملی پخش فرآورده‌های نفتی در راستای اجرای قانون برنامه هفتم گسترش، برنامه ورود LPG به سبد سوخت قسمت حمل و نقل سرزمین را داخل فاز اجرایی کرده است.
مطابق حرف های مدیرعامل شرکت ملی پخش فرآورده‌های نفتی، هم‌اکنون تشکیل LPG در پالایشگاه‌های نفتی سرزمین معادل ۷/۳ هزار تن در روز است که از این مقدار ۲/۹ هزار تن توزیع می‌شود. در واقع با ساماندهی اراعه LPG در سامانه سدف، افت ۵۰درصدی توزیع آن که ناشی از حذف انحراف سوخت یارانه‌ای و به گمان زیادً قاچاق آن بوده، رقم خورده است.
LPG تولیدی پالایشگاه‌های گازی که به صادرات تعلق یافته و LPG تولیدی در پتروشیمی‌ها نیز یا صادر می‌شود و یا در مطرح‌های پتروشیمی مورد مصرف قرار می‌گیرد؛ اما مازاد جاری روزانه نزدیک به ۴ هزار تنی LPG تولیدی پالایشگاه‌های نفتی می‌خواهد برای ورود به سبد سوخت خودروها برنامه‌ریزی شود.
تصمیمات متغیری نیز در سازمان‌های دیگر برای این LPG مازاد اتخاذ شده، از جمله مصرف به گفتن سوخت جانشین در نیروگاه‌های حرارتی و فراهم خوراک واحدهای PDH برای تشکیل پروپیلن؛ اما تصمیم به ورود LPG مازاد به سبد سوخت خودروها، که به نادیده گرفتن دیگر برنامه‌های منفعت گیری از LPG مازاد منجر می‌شود، تبعات شگفت و غریبی نیز به جستوجو خواهد داشت.
از جمله این چالش‌ها، عدم آینده‌پژوهی نسبت به شرایط تقاضای LPG در سال‌های پیش رو در قسمت خودرویی است. در صورتی که رسماً LPG به سبد سوخت خودروها افزوده شود، نمی‌توان مقدار تقاضا را در حد ۴ هزار تن مازاد نگه داشت و در ابتدا ناظر انحراف سوخت LPG یارانه‌ای جمعیت نزدیک به ۴ میلیون نفری فاقد دسترسی به شبکه گاز سرزمین به سمت منفعت گیری در خودروها خواهیم می بود. سپس صادرات گاز مایع ایران متوقف شده و گاز مایع صادراتی باید به خودروها تخصیص داده شود و در ادامه، بدون شک ایران از صادرکننده LPG به واردکننده LPG در سال‌های آینده تبدیل خواهد شد. با این مسیر، در سال‌های آینده، ناترازی LPG هم به ناترازی بنزین و گاز و گازوئیل افزوده خواهد شد.
انتهای مطلب/؛
دسته بندی مطالب
کسب وکار