نگاهی به «قرارگاه» شبکه قرآن_راسخ

 حجت الاسلام محمدرسول علی بابایی، سردبیر برنامه «قرارگاه»، در توضیح ماهیت این برنامه در فصل تازه فرمود: برنامه «قرارگاه» در فصل اول با نوشته محدودتری روی آنتن رفت  و فقطً نمازجمعه و مواردی مختصر چون نوشته مسجد موردتوجه قرار گرفت؛ اما در فصل تازه، گستره موضوعی برنامه نسبت به قبل افزایش یافت و مقرر شد هر موضوعی که جریان انقلابی کنشگر با آن روبه رو اند (مناسبتی و اقتضایی)، نوشته برنامه «قرارگاه» باشد.

او گفت: اولین محور که در سری تازه باید به آن دقت داشت، تنوع گسترده موضوعات است. محور دوم که جزو اهداف برنامه هم محسوب میشود، این است که چطور می توانیم با مخاطبی که خود فعال و کنشگر و در برخی موضوعات صاحبنظر است، از قاب رسانه او گفت وگو کنیم. دو تدبیر مهم برای این نوشته در نظر گرفته شد: اول این که از مهمانانی دعوت به وجود در برنامه کنیم که خود صاحب نظر آن نوشته اند و اصحاب آن نوشته به خوبی این کارشناس یا مهمان برنامه را بشناسند.

علی بابایی افزود: تدبیر دوم این می بود که باید بتوانیم نوع تعامل و روبه رو مان با مخاطب را تحول دهیم. یعنی فضایی فراهم کنیم که کنشگران و فعالان آن حوزه بتوانند همراه شوند و با همسنگران و هم مسیران خودشان او گفت وگو کنند. این بدان معناست که باید تلاش کنیم هر حوزهای را با کنشگران اختصاصی آن رقم بزنیم که نه تنها سخن جدی تری برای اراعه داشته باشند، بلکه مدل فعالیتشان هم برای دیگرانی که فعال و حتی علاقه مندند سودمند و آموزنده باشد و آنان را برای حرکت رو به جلو آماده کند. این موارد می تواند سری تازه برنامه را به مخاطب معارفه کند. وی تصریح کرد: تفاوت جدی دیگر این است که ما عمدتاً در برنامه ها به روایت قبل یا نهایتاً اکنون دقت می کنیم؛ اما برنامه «قرارگاه» در دوره تازه خود زیاد متمایل و در تلاش است که که به محور سوم، یعنی راهبردهای حرکت در امتداد و ادامه دقت کند. یعنی اگر دررابطه با حوزه شعر، ادبیات، داستان، کتاب یا موارد مذهبی تر چون هیئت و حسینیه سخن بگویید می کنیم، فقط الگوهایی را که قبلاً کاری انجام داده اند، روایت نمی کنیم، بلکه راهبردها و راهکارهایی را که در ادامه می تواند به علاقه مندان و فعالان پشتیبانی می کند، گفتن می کنیم.

سردبیر برنامه «قرارگاه» یادآور شد: باتوجه به این چهار تفاوت، به تصمیماتی رسیدیم که اولی انتخاب مخاطب می بود. طبیعتاً شبکه قرآن مخاطب خاص خودش را دارد؛ اما بازهم از فضای عمومی مخاطب شبکه قرآن به این جمع بندی رسیدیم که بخشی از مخاطبان این شبکه مقصد اختصاصی تری برای ماست و بخشی فرد دیگر از این مخاطب که باید اضافه شود، مخاطب این شبکه نیست. هنگامی مخاطبانمان را کنشگران و فعالان در نظر گرفتیم، بخشی از مخاطبان «قرارگاه» طبیعتاً مخاطب شبکه‌اند و قسمت دیگر که فعالان اند، می توانند مخاطب ما شوند؛ به این علت، رشدی برای شبکه هم می شود.

او گفت: تلاش برنامه تا به اینجا این بوده است که اغاز نوشته بندی از نقطه نظر تحلیل و بازدید نیازها و چالش های فعالان میدانی باشد؛ هم در نقاط پرجمعیت و مرکزی و هم حتی در نقاط حاشیه و حوالی. اگر برنامه «قرارگاه» به خوبی جلو برود و آنچه را برنامه ریزی کرده، پیاده سازد، دو مقصد عمده را محقق می کند: تشکیل جریان ها، کنش ها و فعالیت های میدانی و معارفه الگوها و نمونه هایی که بتوانند برای کنش های میدانی تا حد بسیاری الهام قسمت و الگوساز باشد. تا اینجا هم این اهداف تا حدی اتفاق افتاده است؛ اگرچه تا مطلوب ما فاصله وجود دارد.  او گفت: اولین محور که در سری تازه باید به آن دقت داشت، تنوع گسترده‌ موضوعات است. محور دوم که جزو اهداف برنامه هم محسوب می‌شود، این است که چطور می توانیم با مخاطبی که خود فعال و کنشگر و در برخی موضوعات صاحب‌نظر است، از قاب رسانه او مباحثه کنیم. دو تدبیر مهم برای این نوشته در نظر گرفته شد: اول این که از مهمانانی دعوت به وجود در برنامه کنیم که خود صاحب‌نظر آن نوشته‌اند و اصحاب آن نوشته به‌خوبی این کارشناس یا مهمان برنامه را بشناسند.

علی‌بابایی افزود: تدبیر دوم این می بود که باید بتوانیم نوع تعامل و روبه رو‌مان با مخاطب را تحول دهیم. یعنی فضایی فراهم کنیم که کنشگران و فعالان آن حوزه بتوانند همراه شوند و با هم‌سنگران و هم‌مسیران خودشان او مباحثه کنند. این بدان معناست که باید تلاش کنیم هر حوزه‌ای را با کنشگران اختصاصی آن رقم بزنیم که نه‌تنها سخن جدی‌تری برای اراعه داشته باشند، بلکه مدل فعالیتشان هم برای دیگرانی که فعال و حتی علاقه‌مندند سودمند و آموزنده باشد و آنان را برای حرکت رو به جلو آماده کند. این موارد می‌تواند سری تازه برنامه را به مخاطب معارفه کند. وی تصریح کرد: تفاوت جدی دیگر این است که ما عمدتاً در برنامه‌ها به روایت قبل یا نهایتاً اکنون دقت می‌کنیم؛ اما برنامه «قرارگاه» در دوره تازه خود زیاد متمایل و در تلاش است که که به محور سوم، یعنی راهبردهای حرکت در امتداد و ادامه دقت کند. یعنی اگر دررابطه‌ با حوزه شعر، ادبیات، داستان، کتاب یا موارد مذهبی‌تر چون هیئت و حسینیه سخن بگویید می‌کنیم، فقط الگوهایی را که قبلاً کاری انجام داده‌اند، روایت نمی‌کنیم، بلکه راهبردها و راهکارهایی را که در ادامه می‌تواند به علاقه‌مندان و فعالان پشتیبانی می‌کند، گفتن می‌کنیم.

سردبیر برنامه «قرارگاه» یادآور شد: باتوجه‌به این چهار تفاوت، به تصمیماتی رسیدیم که اولی انتخاب مخاطب می بود. طبیعتاً شبکه قرآن مخاطب خاص خودش را دارد؛ اما بازهم از فضای عمومی مخاطب شبکه قرآن به این جمع‌بندی رسیدیم که بخشی از مخاطبان این شبکه مقصد اختصاصی‌تری برای ماست و بخشی فرد دیگر از این مخاطب که باید اضافه شود، مخاطب این شبکه نیست. هنگامی مخاطبانمان را کنشگران و فعالان در نظر گرفتیم، بخشی از مخاطبان «قرارگاه» طبیعتاً مخاطب شبکه می باشند و قسمت دیگر که فعالان‌اند، می‌توانند مخاطب ما شوند؛ به این علت، رشدی برای شبکه هم می‌شود.

او گفت: تلاش برنامه تا به اینجا این بوده است که اغاز نوشته‌بندی از نقطه‌نظر تحلیل و بازدید نیازها و چالش‌های فعالان میدانی باشد؛ هم در نقاط پرجمعیت و مرکزی و هم حتی در نقاط حاشیه و حوالی. اگر برنامه «قرارگاه» به‌خوبی جلو برود و آنچه را برنامه‌ریزی کرده، پیاده سازد، دو مقصد عمده را محقق می‌کند: تشکیل جریان‌ها، کنش‌ها و فعالیت‌های میدانی و معارفه الگوها و مثالهایی که بتوانند برای کنش‌های میدانی تا حد بسیاری الهام‌قسمت و الگوساز باشد. تا اینجا هم این اهداف تا حدی اتفاق افتاده است؛ اگرچه تا مطلوب ما فاصله وجود دارد.

انتهای مطلب/