به گزارش راسخ
کد خبر: ۲۷۳۳۵۶
تاریخ انتشار کردن: پنجشنبه ۰۱ آذر ۱۴۰۳ – ۱۲:۳۶
به گزارش بهداشت نیوز، یک روانشناس از عواقب جدی درمان نکردن بیشفعالی یاد کرد و او گفت: در ۱۵ تا ۲۰ درصد موارد علائم و عواقب بیشفعالی تا بزرگسالی همراه فرد خواهد ماند.
خدیجه باقرآبادی از بیشفعالی به گفتن یک اختلال عصبی رشدی یاد کرد که از ابتدای تولد با برخی افراد هست و کم کم همراه با رشد کودک خود را مشخص می کند و افزود: این اختلال عصبی رشدی دو دسته است. در برخی افراد تنها به طور کم توجهی(عدم تمرکز) وجود دارد که به آن ADD حرف های میشود و چون افراد این دسته آرامتر می باشند، تشخیص آنها نیز تا حدودی دشوارتر است. در دسته دوم اختلال کمتوجهی همزمان با بیشفعالی است که به گفتن ADHD شناخته میشود.
وی از با اهمیت ترین علائم بیشفعالی یاد کرد که شامل پرتحرکی، رفتارهای ناگهانی، حرکت و عمل بدون احتیاط و فکر، رفتارهای تکانشی، ناتوانی در حل قضیه، بیتوجهی، اختلال یادگیری، برخورد کردن با اشیاء زمان تحرک که از سر بیدقتی باشد، گم کردن وسایل، پرحرفی و… است.
این روانشناس با گفتن این که در برخی اوقات بیشفعالی در کودکان قبل از سن مدرسه تشخیص داده نمیشود، یادآور شد: چون این کودکان در مدرسه با مشکلات جدیتری روبه رو خواهد شد، بیش فعالی با وضوح بیشتری خود را مشخص می کند. این افراد اختلال یادگیری دارند، هوش خوبی دارند اما نمی توانند به تحصیل ادامه دهند، زمان املا نوشتن کلمات را جا میاندازند و … لذا در مدرسه با مشکلاتی روبه رو خواهد شد.
باقرآبادی با اصرار بر این که نمیتوان هرگونه شیطنت و جنب و جوش کودکان را مربوط به بیشفعالی دانست، خاطرنشان کرد: بیشفعالی حتما باید در کنار پرجنب و جوشی علائم فرد دیگر را نیز داشته باشد، به علاوه این علائم باید طویل زمان باشد.
وی اصرار کرد: تشخیص اختلال بیشفعالی و کمتوجهی حتما باید توسط افراد متخصص و روانشناس انجام شود و والدین به تنهایی امکان تشخیص آن را ندارند. حتی در برخی موارد نیاز به تکمیل پرسشنامه، انجام مصاحبه و بازدید نقشه مغزی است.
با اهمیت ترین علائم بیش فعالی در کودکان را بشناسید
به حرف های این روانشناس، تا این مدت علت دقیق ابراز بیشفعالی اشکار نشده، اما تحقیقات نشان داده عوامل ژنتیکی، عوامل محیطی، برخی مسائل دوران بارداری، ضربه به جنین در بارداری، مصرف الکل و سیگار در بارداری و… میتواند در این خصوص اثرگذار باشد.
باقرآبادی با گفتن این که بیشفعالی در پسربچهها رایجتر از دختربچهها است، گفت: در خانوادههایی که یک بچه بیشفعال دارند، گمان این که باز هم بچه بیش فعال در آنها متولد شود وجود دارد.
وی درمورد لزوم درمان اختلال بیشفعالی و عدم تمرکز هم اظهار کرد: برای کنترل این اختلال هم درمان دارویی و هم رفتاردرمانی الزامی است. بعضی اوقات از برخی راه حلهای تشویقی، پاداش دادن، تکنیکهای افزایش تمرکز و… نیز برای درمان این افراد منفعت گیری میشود.
این روانشناس از این که بعضی اوقات والدین در برابر داروهایی که برای فرزندان آنها تجویز شده مقاومت دارند و یا دارو را خودسرانه قطع میکنند یاد کرد و در ادامه گفت: عواقب درمان نشدن این اختلال زیاد زیاد تر از مصرف دارو است و میتواند کارکرد زیاد ضعیف کودکان را در مدرسه به همراه داشته باشد.
باقرآبادی با گفتن این که در برخی اوقات با افزایش سن بین محدوده ۱۲ تا ۲۰ سال علائم فرد تا حدودی بهبود مییابد، او گفت: در ۱۵ تا ۲۰ درصد موارد علائم همیشه با فرد میماند و در بزرگسالی خود را به طور بیقراری روانی مشخص می کند، به این شکل که فرد امکان دقت به مسائل، حل قضیه، برنامهریزی و… را از دست میدهد.
منبع: همشهری آنلاین
دسته بندی مطالب
کسب وکار