به گزارش راسخ
به گزارش خبرنگار اقتصادی خبرگزاری تسنیم، داده‌های محاسبه شده در مدیریت پژوهش سازمان بورس و اوراق بهادار مشخص می کند: فروش صادراتی ۲۵۷ شرکت بورسی در سال ۱۴۰۱، نزدیک به ۴۵۴ هزارمیلیارد تومان بوده که با ۱۳.۵ درصد افزایش به ۵۱۶ هزارمیلیارد تومان در سال ۱۴۰۲ رسیده است. در نیمسال اول سال جاری نیز قیمت فروش صادراتی این شرکت‌ها نزدیک به ۲۶۳ هزارمیلیارد تومان بوده که حاکی از تحقق ۵۱ درصدی کارکرد آن‌ها در سال ۱۴۰۲ است.
مطابق این گزارش، صنایع پتروشیمی، فلزات اساسی، پالایشی، کانه‌های فلزی و سیمان مهم‌ترین صنایع صادرات محور بازار اندوخته و اقتصاد ایران محسوب خواهد شد. در سال‌های قبل سهم شرکت‌های حاضر در این صنایع از مجموع قیمت فروش صادراتی نزدیک به ۹۷ بوده است. یقیناً رشد قیمت فروش صادراتی و به عبارتی کارکرد خوب دیگر صنایع در نیمسال اول ۱۴۰۳ جهت شد که سهم ۵ صنعت مهم صادرات محور از ۹۷ درصد به ۸۴ درصد در این دوره وقتی برسد.
مطابق این گزارش، ۹۰ درصد از قیمت فروش صادراتی صنایع فعال بازار اندوخته را، ۴۰ شرکت بورسی محقق می‌کنند.
این گزارش حاکی است: در بهمن ماه ۱۴۰۱ و فروردین ماه ۱۴۰۳ بیشترین درصد اختلاف دلار آزاد و نیمایی به ثبت رسیده است. در این دوره‌ها اختلاف بین نرخ دلار آزاد و نیمایی به نزدیک به ۵۸ درصد افزایش یافته می بود. افزایش شکاف بین نرخ دلار آزاد و نیمایی در نیمه دوم سال ۱۴۰۱ به علت ریسک ناشی از ناآرامی‌های داخلی و در اواخر سال ۱۴۰۲ و ابتدای سال ۱۴۰۳ به علت ریسک ناشی از افزایش تنش نظامی و امنیتی در منطقه می بود.
آخرین مطالب
در دوره وقتی ابتدای ۱۴۰۱ تا آخر نیمه نخست سال جاری (۳۰ ماه قبل)، میانگین درصد اختلاف دلار آزاد و نیمایی نزدیک به ۳۴ درصد بوده است که پیامدهای منفی بسیاری را برای تشکیل و فعالیت اندوخته‌گذاری به جستوجو داشته است. اگرچه در آخر شهریور ماه ۱۴۰۳، درصد اختلاف دلار آزاد نسبت به دلار نیمایی به کمتر از میانگین ۳۰ ماهه تازه و کمترین مقدار در ۲۲ ماه قبل رسیده است (۳۰ درصد) اما هم چنان قابل دقت و دلواپس‌کننده است.
بر پایه گزارش مدیریت پژوهش سازمان بورس و اوراق بهادار، افزایش درصد اختلاف دلار آزاد و نیمایی را که جهت عدم‌النفع زیاد تر صنایع می‌شود،می‌توان یکی از عوامل مهم کم شدن نسبی فروش صادراتی و افت سودآوری صنایع دانست. در روبه رو، افت عدم‌النفع صنایع ناشی از فروش ارز حاصل از صادرات با نرخ دستوری، تبدیل تحکیم فروش صادراتی و سودآوری صنایع می‌شود. به طور مثال با افزایش اختلاف دلار آزاد و نیمایی به بیشتر از ۵۰ درصد، ضمن توقف رشد فروش صادراتی شش ماهه صنایع مهم (پتروشیمی، فلزات اساسی، پالایشی، کانه فلزی و سیمان) ناظر کم شدن بیشتر از ۱۳ درصدی آن هستیم.
عدم‌النفع صنایع مهم بورسی در اوقات افزایش درصد اختلاف بین نرخ دلار آزاد نسبت به نیمایی، به بیشتر از ۲۰ هزارمیلیارد تومان در ماه نیز افزایش می‌یابد.
بازدید‌های انجام شده در مدیریت پژوهش سازمان بورس و اوراق بهادار مشخص می کند: رقم تقریبی عدم النفع ۲۵۷ شرکت فعال در صنایع گوناگون بورسی ناشی از فروش ارز صادراتی با نرخ دستوری در سال ۱۴۰۱ نزدیک به ۱۳۲ هزارمیلیارد تومان، در سال ۱۴۰۲ نزدیک به ۱۸۳ هزارمیلیارد تومان و در نیمسال اول سال ۱۴۰۳ نزدیک به ۱۰۴ هزارمیلیارد تومان برآورد می‌شود. به عبارتی عدم‌النفع صنایع ناشی از فروش ارز با نرخ دستوری در سال ۱۴۰۲، به طور تقریبی نزدیک به ۳۹ درصد نسبت به سال ۱۴۰۱ افزایش یافته است.
انتهای مطلب/
دسته بندی مطالب
کسب وکار