دانشمندان با یک داروی تازه علائم آلزایمر را در موش‌ها درمان کردند_راسخ

محققان در آزمایش‌های خود روی موش‌ها، مولکولی را کشف کرده‌اند که به‌حرف های آن‌ها می‌تواند قابلیت‌های شناختی و حافظه از‌دست‌رفته در تاثییر بیماری آلزایمر را بازیابی کند.

محققان دانشگاه کالیفرنیا در بیانیه مطبوعاتی مربوط به مطالعه خود توضیح خواهند داد که مولکول سنتزشده DDL-920 نسبت به داروهای جاری آلزایمر همانند Lecanemab و Aducanumab که پلاک‌های زیان اور مغز بیماران مبتلا به آلزایمر را از بین می‌برند، زیاد متفاوت عمل می‌کند. درحالی‌که اشکار شده که برداشتن پلاک شدت زوال شناختی را افت می‌دهد، اما حافظه را بازیابی و اختلالات شناختی فرد بیمار را رفع نمی‌کند.

«ایستوان مودی»، استاد نورولوژی و فیزیولوژی دانشگاه کالیفرنیا در نیویورک (UCLA) با اشاره به این داروها می‌گوید:

«آن‌ها مغزی را به‌جا می‌گذارند که احتمالا بدون پلاک باشد، اما همه تغییرات پاتولوژیک در مدارها و مکانیسم‌های نورون‌ها را اصلاح نمی‌کند.»

آخرین مطالب

• نخل شامادورا؛ ملکه‌ی سبز و صبورِ خانه‌ها 🌿
• آب چغندر یا آب انار، کدام‌ یک برای سختی خون مفیدتر است؟_راسخ
• خوددرمانی سالمندان این مشکلات را برای آنها به وجود می آورد_راسخ
• نان می‌تواند یار سلامتی باشد یا عرصه‌ساز بیماری_راسخ
• مدیریت آلرژی‌های پاییزی دانش‌آموزان با راه حلهای طب سنتی_راسخ

درمان آلزایمر موش‌ها با یک ترکیب مولکولی تازه

در این مطالعه که نتایج آن در مجله PNAS انتشار شده است، محققان در جستجوی یک گزینه درمانی جانشین، به نوسانات گاما (امواج مغزی با فرکانس بالا که با حافظه و دیگر فرایندهای شناختی مرتبط می باشند) روی آوردند. این فرکانس‌ها زیاد تر در افراد دارای آلزایمر افت اشکار می‌کند و در تحقیقات قبلی اشکار شده می بود که تحریک بیماران با سیگنال‌های شنوایی، بصری یا فراجمجمه‌ای که نوسانات گاما را پیروی می‌کنند، تبدیل افت پلاک‌ها می‌شود. یقیناً در این موارد نیز هیچ پیشرفت شناختی مشاهده نشده است.

محققان در این مطالعه تازه، تلاش کرده‌اند تا نوسانات گاما را از داخل مغز تحکیم کنند، نه از بیرون. آن‌ها یک ترکیب مولکولی با نام DDL-920 تشکیل کردند که کارکرد مطلب‌رسان شیمایی مغز موسوم به GABA را مهار می‌کند. با مهار GABA، فکر دانشمندان بر این می بود که نوسانات گاما به سطوح طبیعی باز می‌گردد و حافظه و شناخت نیز بهبود می‌یابد.

در آزمایش آن‌ها روی موش‌ها نیز دقیقاً همین اتفاق رقم خورد. هنگامی که موش‌هایی که از نظر ژنتیکی برای ابتلا به بیماری آلزایمر اصلاح شده بودند، این ترکیب مولکولی را دریافت کردند، کارکرد آن‌ها در هزارتو با موش‌های سالم برابری کرد.

مسئله قابل‌دقت دیگر این که بهبود موش‌ها فقط با دوبار منفعت گیری روزانه از این ترکیب در طی دو هفته مشاهده شد. علاوه‌بر‌این، هیچ عارضه جانبی قابل‌مشاهده‌ای در مرحله آزمایش مشاهده نشد.

هرچند تکنیک تازه در موش‌ها موثر بوده است، اما برای تشخیص تأثیرات آن روی انسان‌ها تا این مدت باید تحقیقات بیشتری انجام شود.