[ad_1]
به نقل از خبرنگار فرهنگی ، برنامه «جامجم» هر هفته مناظره جنجالی و او گفتوگوی صریحی را با خود به تلویزیون میآورد و این بار هم درمورد سریالسازی او گفت و گو جدیدی را تشکیل کرد.
در بخشی از این برنامه ایرج محمدی تهیهکنندهای که این روزها «تانکخورها» را تهیهکنندگی میکند و «دردسرهای عظیم» او این روزها بازپخش میبشود در جواب به سؤالی که یکی از مخاطبین برنامه درمورد رضا عطاران و عدم همکاریاش با تلویزیون نقل کرده می بود، این این چنین او گفت: هنگامی یک سلیقه و نگاه یک بعدی در رسانه ملی وجود داشته باشد، من نمی توانم رضا عطاران را بیاورم چون سلیقهاش متفاوت است. شما سلیقهها را کانالیزه میکنید خروجی نخواهید داشت. آیا سازمان صداوسیما الان سلیقههای متفاوت را تحمل میکند؟ اگر این چنین باشد میتوان چهرهها و سلیقههای متنوع را مجدد به تلویزیون بازگرداند.
او خاطرنشان کرد: برنامهسازی در تلویزیون قاعده دارد، قبل تر مدیران صداوسیما به تهیهکنندهها مطمعن داشتند و مطرح نوشته میکردند و تهیهکننده هم بر پایه موضوعات و پیشنهادات، طراحی و اجرا میکرد. اما الان میخواهند به تهیهکننده بگویند این را بساز!
تهیهکننده «دردسرهای عظیم» افزود: من با چهل سال سابقه کار تازه باید خودم را برای مدیران صداوسیما اثبات کنم! خب ترجیح میدهم با تلویزیون کار نکنم. این که یک دفعه ۵ شبکه درمورد طلاق سریال پخش کنند و یا همه شبکهها مجموعههای تلخ و مربوط به صدمههای اجتماعی پخش کنند، از ضعف مدیریت است؛ تنوع محتوا، تنوع دیدگاه و تنوع تشکیل در صداوسیما زیاد اهمیت دارد.
محمدی این چنین خاطرنشان کرد: اغاز وجود آقای جبلی و برمهانی در تلویزیون پیامی فرستادم و زمان ملاقات خواستم، جواب ندادند! فکر کردند جستوجو کار هستم ولی میخواستم همین نکات را بگویم. این که درها را باز کنید به روی جوانان اما با نگاه به همه سلایق و نه یک نوع سلیقه خاص! این که فیلمنامه پلمب شده به تهیهکننده بدهید و بگویید برو بساز که شدنی نیست! بعد مدیر شبکه چه کاره است؟
او گفت: من از ابتدا ناموافق «سیما فیلم» بودم برای همین نگاه که قرار است همه تولیدات را از دریچه یک سلیقه تشکیل کند که کاملاً نادرست است! مدیر شبکهها باید اظهار نیاز کنند و تهیهکنندهها مطرح بیاورند و در رقابت با هم تولیدات انجام بشود. همین که سلیقههای متنوع را در تلویزیون و برنامهسازیهایش نمیبینیم یعنی عیب. اگر سلیقههای متنوع در استراتژی رسانه ملی خلاء تشکیل کرد، آنزمان مانع شوید.
وی در همین عرصه به تلاقی نوروز و محرم در چند سال قبل اشاره و تصریح کرد: از یکسال قبل از آن نوروز، مسئولان پیگیر امور بودند، شبکه یک «شب دهم» را ساخت و من در شبکه استانی تهران «باران عشق» را ساختم. سریال من در نظرسنجیها دوم شد که از مدیر شبکه سه عذرخواهی کردم و گفتم ببخشید اینطوری شد! چون رقابت وجود داشت، تنوع نگاه و سلیقه وجود داشت. الان چه رقابتی وجود دارد؟
اما مهدی فرجی از مدیران اسبق تلویزیون و تهیهکننده این روزها که فصل پنجم «نونخ» را برای ایام نوروز و رمضان به آنتن خواهد آورد؛ ضمن جواب به سؤالی درمورد آخرین خبرها از این مجموعه تلویزیونی او گفت: «نونخ» بیشتر از ۵۰ درصد پیشرفت در تصویربرداری داشته و توانسته با موضوعات تازه، لوکیشنها و طبیعت بِکر اتفاقات خوب و متغیری را در این فصل رقم بزند. هرگونه حاشیهپراکنی و حاشیهسازی را رد میکنم؛ گروه بدون هیچ مشکلی در حال تصویربرداری و رساندن یک کار مطلوب و با کیفیت برای آنتن تلویزیوناند.
او درمورد دقت به محتوا و محافظهکاری مدیران تلویزیون، اشاره کرد: تلویزیون محافظهکار شده است، این محافظهکاری به شدت به تلویزیون صدمه زده است. تلویزیون باید خودش را از این روش نجات دهد. سریالی که ۸۸ درصد رضایت مخاطب داشته، مدیر صداوسیما مطلب یک مخاطب در گروه هفتاد نفره تلگرامی را برای من میفرستد که این انتقاد را جواب دهید! یعنی رضایت مردم را نبینی و نظر یک نفر را ببینی این زیاد شگفت و آزاردهنده است.
فرجی در کنار اشاره به بودجه صداوسیما و دقت به آن به نوشته محتوای سریالها هم گریزی زد و او گفت: هنگامی به بودجههای فرهنگی نگاه میکنم واقعاً شوخی است که دقت جدّی به فرهنگ و هنر نمیبشود. یک جایی میخواندم که بودجه سال آینده صداوسیما ۸ هزار میلیارد تومان است و میانها گفتند عدد بزرگی است و واقعاً شگفتی کردم که آقای جبلی چطور با ۸ هزار میلیارد تومان صداوسیما را اداره میکند و در واقع باید شعبدهبازی کند. چرا که ملزوم است نزدیک به ۴۰ هزار کارمند از صداوسیما حقوق میگیرند، اگر متوسط ۱۵ میلیون دستمزد بگیرند عدد حقوق فقط به ۶ هزار میلیارد تومان میرسد.
او گفت: شبکههای تلویزیونی باید در سال شبی یک تکه سریال پخش کنند به سه تکه در شب و در سال برای هر اپیزود سریال ۳ میلیارد هزینه تشکیل باید کنار گذاشت. به سالی ۱۲۰۰ تکه سریال نیاز است که اگر در آن ۳ میلیارد هر اپیزود ضرب بشود به ۳۶۰۰ میلیارد میرسد. در کنار این هزینهها باید خبر، برونمرزی و هزینههای دیگر را درنظر گرفت. واقعاً با این اوصاف، افزایش بودجه خندهدار است و در کنار اندوختهگذاریهای دیگر در حوزه فرهنگ، هیچ است.
این تهیهکننده تلویزیون پافشاری کرد: اگر ما تلویزیون را یک دستگاه دولتی میبینیم و تلویزیون نمیتواند هرچیزی را پخش کند و تلویزیون متفاوت از پلتفرمها است؛ ضمن این که آنها را قبول میکنم و وجود آنها ملزوم و الزامی است. تلویزیون رسانهای است هنگامی آن را روشن میکنید با خیال راحت فرزندتان پای تماشای آن بنشیند که مسئله بدی را از تلویزیون یاد نگیرد و یا کلمه بدی به گوشش نرسد. اما در پلتفرمها نمیتوانید کاری کنید و طبیعی است چون آنجا مخاطب انتخاب میکند. تلویزیون را هنگامی یک رسانه پاک و تربیتی در نظام دولتی تعریف میکنیم طبیعی است تعداد بسیاری از جذابیتها را از تلویزیون میگیریم و فشارهایی که از قسمتهای گوناگون داخل میبشود. چون تلویزیون یک دستگاه محتواگر است و به جای این که تنها ساختارگر باشد. یعنی به فرم دقت دارد اما محتوا از اهمیت بسزاتری برخوردار است.
ایرج محمدی در قسمت فرد دیگر از سخن بگوییدهای خود نوشته تشکیل محتوا برای غزه را نقل کرد. او او گفت: الان ما برای تشکیل محتوا غزه چه تشکیل محتوایی کردیم؛ آیا داریم به جز چند تاثییر درمورد فلسطین که مدام آنها بازپخش خواهد شد. حتی در قسمت تامین برنامه هم نتوانستیم این کار را انجام دهیم. من تله فیلمی به اسم «راوی کوچک» ساختم و اشرافی بر تامین آرشیو ما وجود ندارد همین تله فیلم را پخش میکردند. مگر بار اول و دوم اسرائیل است که دست به نسلکشی میزند. آن روزها میانها گفتند روز قدس کار میخواهیم و ما میرفتیم کار تشکیل میکردیم و الان ما باید پاسخگو دهه ۸۰ باشیم که چرا ما ناموافق اسرائیل هستیم و این چنین سریالی نداریم.
انتهای مطلب/
[ad_2]
منبع