[ad_1]
به نقل از بهداشت نیوز، دکتر غزاله اسلامیان استادیار دکترای تخصصی علوم تغذیه ضمن گفتن این نوشته او گفت: بر پایه یافتههای مطالعات صورت گرفته، مقدار مرگ و میر در بیماران مبتلا به سوء تغذیه که تحت عمل جراحی قرار میگیرند نزدیک به ۳۳ درصد است. درحالی که این آمار در افرادی که مبتلا به سوء تغذیه نیستند ۳.۵ درصد گزارش شده است.
این عضو هیئت علمی دانشگاه عوارض سوء تغذیه در بیمارانی که تحت عمل جراحی قرار میگیرند را شامل افزایش ابتلا به عفونتها، افزایش تعداد زخمهای بستر، بهبود آهسته زخمها و افزایش رشد باکتریهای دستگاه گوارش برشمرد.
دکتر اسلامیان خاطرنشان کرد: بیمارانی که مورد عمل جراحی قرار میگیرند به واسطه شرایط بیماری و جراحی، نیازمند مراقبتهای خاصی می باشند.
به حرف های وی تغذیه مناسب قبل از جراحیهایی که با برنامهریزی انجام میبشود، تاثییر بسزایی بر روال بهبود بیمار بعد از جراحی دارد.
این استادیار دانشگاه با اشاره به روال اجرای برنامه تغذیهای در بیماران تحت عمل جراحی او گفت: فرایند تغذیه در بیمار کاندید جراحی باید از زمان بستری شدن وی در بیمارستان(قبل از عمل جراحی) اغاز بشود و تا دوره بهبود بعد از عمل ادامه داشته باشد.
این دکترای علوم تغذیه با گفتن این که بیمار یک تا دو روز قبل از جراحی بهتر است از رژیمهای غذایی کم فیبر یا رژیمهای غذایی مایع پیروی کند، افزود: قبل از جراحی مطابق دستور پزشک، تغذیه بیماران متوقف میبشود (ناشتا یا NPO) تا روده بزرگ بیمار فاقد مواد باقیمانده باشد و خطر ابتلا به عفونتها افت یابد.
به حرف های وی بر پایه نوع جراحی و شرایط بیمار امکان پذیر زمان زمان این حالت (ناشتا بودن) در بیماران متفاوت باشد و حتی در جراحیهای اورژانسی این شرایط مهیا نباشد.
این استادیار دانشگاه خاطرنشان کرد: سپس از جراحی و به هوش آمدن بیمار، پزشک با دقت به نوع جراحی و کارکرد دستگاه گوارش بیمار نوع تغذیه وی را تعیین میکند که بهتر است در صورت امکان در اسرع زمان تغذیه از راه دهان اغاز بشود.
دکتر غزاله اسلامیان افزود: بعد از جراحی با تجویز پزشک، تغذیه بیمار با رژیم غذایی مایع صاف اغاز میبشود. سپس رژیم غذایی مایع کامل، رژیم غذایی پوره و نیمه جامد و رژیم غذایی معمولی برای بیمار تجویز میبشود.
وی یادآور شد که برخی از بیماران افزود: امکان پذیر به تغذیه حمایتی نیاز داشته باشند که بر حسب شرایط بیمار تغذیه با لوله مری معده(انترال) یا تغذیه وریدی (پرنترال) اجرا میبشود.
این استادیار دانشگاه خاطرنشان کرد: نوع تغذیه بیمارانی که بعد از جراحی به قسمت مراقبتهای اختصاصی منتقل خواهد شد با دقت به کارکرد دستگاه گوارش، حالت سوء تغذیه و نارساییهای ارگانی توسط کارشناسان تغذیه بیمارستان تنظیم و پایش میبشود.
او گفت: مقدار کالری و مقدار پروتئین دریافتی بر پایه نوع جراحی و شرایط بیمار تعیین میبشود. تامین پروتئین کافی نقش مهمی در بهبود شرایط بیمار به اختصاصی کارکرد سیستم ایمنی، بهبودی زخمها و ترمیم بافتها دارد.
دکتر اسلامیان با اشاره به نیاز برخی بیماران به دریافت مکملهای پروتئین، مولتی ویتامین و املاح او گفت: در این بیماران بسته به نوع جراحی و شدت صدمه و جراحات امکان پذیر بعد از ترخیص از بیمارستان برای زمان زمان مشخصی نیاز باشد این مکملها را دریافت کند.
این عضو هیئت علمی دانشگاه در خاتمه سخنان خود خاطرنشان کرد: مقدار الکترولیت و مایعات دریافتی بر پایه شرایط بیمار و نتایج آزمایشها با دستور پزشک از طریق سرم درمانی یا به طور خوراکی تامین میبشود.
[ad_2]
منبع