[ad_1]
به نقل از بهداشت نیوز، این برنامه سروش صحت در شهر ونکوور کانادا برگزار شده و با استقبال ایرانیان هم روبه رو شده است، یکی از حاضران در جلسه توییت زده می بود: «سروش صحت امروز در سالن اورگرین کوکیتلام، دو ساعت سخن زد و کتاب خواند و هیچکس خسته نشد. برنامه کتاب باز در این سوی کره زمین هم تاثییر عجیبی روی مخاطبانش گذاشته و آنها را یکدل و مهربان کرده می بود.»
این توئیت عکس العملهای بسیاری را به همراه داشت
احمدرضا همان ابتدا در عکس العمل به این توئیت نوشت: سروش صحت قنده قند 🙂 کتابباز هم به نظرم مفیدترین برنامه تلویزیون بوده
مَهی هم او گفت: سروش صحت از جمله افرادی هست که به نظرم زیاد باهوشه و کلا زیاد باهاش حال میکنم مردی همینجوری الکی الکی حس خوب میده
چرصاد هم اینطور عکس العمل نشان داد: دلم میخواد یه روز بشینیم باهم سخن بزنیم. زیاد زیاد و مفصل
بلا هم در ادامه نوشت: من واقعا به همچین شخصیتی تو زندگیم نیاز دارم نه، شما فکر کن یک مردی دو ساعت سخن بگویید کنه و تو خسته نشی.
آمادئوس از این تریبون برای سپاس منفعت گیری کرد: واقعا ممنونم سروش صحت از کارهات همانند کتاب باز، جهان با من برقص و مگه تموم عمر چند تا بهاره و…
استاد شیفو دقیقتر بازدید کرد: سروش صحت تو عمل ثابت کرده که محبوبیتش ورای تلویزیون و صدا و سیما و حتی ورای مرزهای ایران است. عملکردش اینو نشون داده؛ محبوب شدن برنامهای تلویزیونی در رابطه کتاب تو جامعهای که نه زیاد کتاب رو دوست دارن نه زیاد تلویزیون رو، هم هنره هم اندوختهس.
نتیجه یکی از آزمایشهای معروف روانشناسی اجتماعی میگه افراد بهشدت علاقمندند که توی روابط متقابل، موجه و باثبات بهنظر برسن. برای همین آدمها تلاش میکنن اطلاعات دوستداشتنی از خودشون اراعه بدن. من اگر افترا بگم،هر چه مقدار هم حرفهای باشم،نمیتونم برای طویلزمان باثبات بهنظر بیام. برای رسیدن به محبوبیت توی یک عرصه، حداقل باید توی همون عرصه خاص، به آدما راست بگی. هر چی صادقتر باشی و اطلاعات درستتر از خودت اراعه بدی، محبوبیت باثباتتری توی اون مورد خواهی داشت.
نهال موسوی هم طی یادداشتی در عصر ایران مفصل به این ماجرا پرداخت و نوشت: همه این قضایا فقط یک افسوس و حسرت به جستوجو دارد که چرا مدیران جاری تلویزیون برنامهای را که با مقصد ترویج و گسترش فرهنگ کتابخوانی می بود را تاب نیاورده و تعطیل کردند در صورتی که تاثییر گذاری آن به حدی بوده است که حتی مخاطبان آن سوی کره زمین را هم به خود جذب کرده و برای یک اجرای آن بلیت میخرند.
چرا برنامهای که میتوانست به مخاطبان مشتاق فرهنگ و هنر این همه لذت را بدهد باید تعطیل بشود؟ مسئله دلنشین دقت این است که برنامه کتاب باز از سال ۱۳۹۹ دیگر ادامه اشکار نکرد و عاقبت سپس از کلی آسمون ریسمون بافتن تشکیل و پخش این برنامه از دستور کار تلویزیون خارج شد. همین الان از شبکههای گوناگون تلویزیون برنامههای مختلفی با محوریت کتاب و کتاب خوانی در حال پخش است ولی هیچ کس از آن خبری ندارد و به گمان زیاد فقط خود برنامه سازان و خانوادههایشان در جریان آن می باشند.
فروردین سال ۱۴۰۱ که خبر قطعی توقف برنامه کتاب باز انتشار شد سیدعبدالجواد موسوی در خبرآنلاین یادداشتی انتشار کرد و نوشت: «انگار هفت هشت ماهی است که برنامه «کتابباز» پخش نمیبشود و آنطور که من شنیدهام، به تواتر و از قول آدمهای مورد مطمعن، مشکل برنامه، سروش صحت است. گیر دادهاند به سروش صحت و باز آنطور که دوستان میگویند سروش صحت متهم است به روشنفکری و دوستان میخواهند به جای ایشان فردی همانند آقای یامینپور را جانشین کنند که در زمره نیروهای ارزشی محسوب میبشود.»
روزنامه خراسان هم در اردیبهشت ۱۴۰۱ نوشت: «افرادی که با «کتابباز» آشنا باشند و چند برنامه آن را خصوصا با وجود چهرههای فرهنگ و هنر انقلاب دیده باشند، تصدیق میکنند که اینگونه نیست. خود این چهرهها نیز هیچگاه به رویه صحت معترض نشدهاند در حالی کـه برخی برنامههای دیگر تلویزیون با اعتراضهایی از این دست بیگانه نیستند.
از سویی شمار هنرمندان و نویسندگان انقلابی اعــم از هــدایــتالله بهبودی، مرتضی امیریاسفندقه، زندهیاد علی صفوی شاملو، داوود امیریان، مسعود دهنمکی، علیمحمد مؤدب، وحید یامینپور و… آنقدر زیاد بوده که نمیتوان «کتابباز» سروش صحت را پاتوق سلبریتیها و دیگران دانست. او علاوه بر آن که میزبان طیفهای گوناگون بوده، با آنها برخورد یکسان و از زاویه کتاب و فرهنگ داشته است. اتفاقا حمایتوسیع اهالی رسانه – از همه طیفها – از ســروش صحت بــرای اجـــرای کتاب بــاز، اثباتکننده همین رویکرد اوست.»
یک کاربر در توییتر زیر همین پست نوشته است: «هر دفعه که کتاب باز رو از تلویزیون نگاه می کردم توی دلم می گفتم خدا کنه فهمید نشن که این برنامه چه مقدار خوب هست، ولی بالاخره یکی بهشون او گفت…»
همین دیروز فرهاد عشوندی روزنامه نگار با انتقاد از کارکرد صداو سیما در شبکه توئیتر نوشت: «خالصسازی واقعی یعنی این که ما حتی انتخاب کنیم کی نگاهمون کنه! تبریک میگم آقای جبلی واقعا هنر میخواد مخاطب ثابت برنامه سمت خدا رو دیگه یه مخاطب ثابت غیرسیاسی هست به زیر ده درصد برسونید! راستی چرا نتایج نظرسنجیهاتون رو رسانهای نمیکنید؟»
چه باید او گفت؟ اصلا مگر در آن سازمان صداوسیما گوشی برای شنیدن وجود دارد؟ ولی ما مینویسیم و میگوییم تا گمان نرود که سکوت ما نشانه رضایت است و به گمان زیاد این شائبه را به وجود آورد که آنها کارشان درست است.ما مینویسیم و میگوییم حتی اگر مدیران صداوسیما و تلویزیون به جای پنبه در گوشهایشان فولاد فرو کرده باشند.
یاد آن دیالوگ معروف شخصیت حبیب سریال لیسانسهها (ساخته فرد دیگر از سروش صحت) میافتم که میاو گفت:اکنون ببین من زیان می کنم یا تو؟
اما ماجرا به همین جا ختم نشد و عده ای از کاربران هم نظر متغیری داشتند
ریرا نوشت: من اصلا با سروش صحت کاری ندارم ولی چه مقدار یه آدم باید ادایی باشه که پول بده بره یه جا بشینه و یکی براش کتاب بخونه. خودت بخون خب
مستر مایند او گفت: فردی که اونور کره زمین با اون همه برنامه جالبی که وجود داره میره به سروش صحت گوش میده زیاد مشکل جدی و بزرگی داره. زیاد زیاد.
سیما هم ادعا کرد: اگه کتاب باز این قدر مخاطب داشت بعد همیشه چرا در قعر جدول برنامه های تلوزیون می بود. اگه مملکت این قدر کتاب خوان و مشتاق داره همانند کامنتای این پست چرا سرانه مطالعه وضعیتش اینه. سروش صحت خودش و دوستدارانش اداییترین موجودات جهانن که فقط دوست دارن با سواد به نظر گفتن
علرض هم در انتها نوشت: جدا دیگه دارم مشکوک میشم از این حجم بولد شدن و تعریف از خودش و سریالش و…
نظر شما چیست؟ شما کاربران هم میتوانید با ارسال نظرات خود ذیل این نوشته در این او گفت و گو شراکت کنید و نظرات خود را با خوانندگان ما درمیان بگذارید
منبع: برترین ها
[ad_2]
منبع